約 3,988,399 件
https://w.atwiki.jp/and-visor/pages/26.html
株式会社 Visor BS放送(アンドバイザービーエスほうそう、英 Visor BS Corporation.)は、BSデジタル放送を行っている Visor系列の架空の衛星基幹放送事業者で、新関東テレビ放送の連結子会社である。東京都港区港南3丁目のTokyo Poleメディアスクエアに本社を置く。 架空であるため、当然、実際には局も番組も存在しない。 株式会社 Visor BS放送 Visor BS Corporation. 種類 株式会社 略称 Visor BS 本社所在地 〒108-0075東京都港区港南3丁目xx-1Tokyo Poleメディアスクエア7階 設立日 2016年4月1日(株式会社HNN BS放送) 業種 情報・通信業 事業内容 架空放送事業など 代表者 代表取締役社長 佐古田亮太 資本金 57億1,430万円 従業員数 61人 主要株主 新関東テレビ放送株式会社 100.0% 略称はV NN BS(2021年11月30日まではHNN BSあそび、ニュース専門チャンネルはHNN BS NEWS)。
https://w.atwiki.jp/vket/pages/349.html
いらっしゃいませ、お客様。 Vket Plazaの案内をご所望ですか? 当施設は、ショッピングからお食事、エンターテイメントまで、あらゆる体験をまとめた複合商業施設です。 様々な“ワールド”にまたがって存在する当施設は、時節や世界観に添った“催事”によって、姿を変えます。 お一人でもご家族でもお友達同士でも――どんな楽しみ方でもできるよう、新鮮な体験をご提供させていただいております。 現在、当施設はワールド間の路線を“旅”する移行期間――Express Mode。 Vket Plazaと一緒に、新たな地への旅路をお楽しみ下さい。 【VRChatワールドリンク】 ・Vket2022W VketPlaza -Express Mode- Natural-Deco 【カタログページ】 【サークル一覧】
https://w.atwiki.jp/oper/pages/3495.html
ACTO SEGUNDO (Patio del mesón. Tapia al fondo con ancho portal en el centro. A la izquierda, la fachada posterior del mesón, con una galería voladiza que corre a lo largo del primer piso, y termina en un terradillo o mirador que avanza sobre la tapia del fondo; de frente al público, o sea formando ángulo con la galería, figura el terradillo caer sobre la plaza, y su pretil está adornado con tiestos y lebrillos de flores. Del terradillo, que comunica con la galería, se baja al patio por una escalera de frente, a la izquierda del portal. Debajo de la galería, una puerta que conduce al interior del mesón, y delante de ella una mesa larga de pino y unas banquetas al lado. A la derecha, el abrevadero y la puerta de la cuadra. Algunos costales y serones adosados a las paredes de la derecha, y fondo derecha. Al abrirse la puerta del centro, se verá, lo que lógicamente se pueda, de la plaza del acto primero) Escena Primera Preludio (Al levantarse el telón, la escena aparece sola. A poco, vienen Gaspara y Lázaro; éste lentamente y pensativo detrás de aquélla) ▼GASPARA▲ ¡Ay qué misa mayor! ¡Qué pico de oro Lázaro el tuyo al ayudarla!… Lloro cuando te oigo… ▼LÁZARO▲ ¡Madrina! ▼GASPARA▲ ¡De contento! ¡Ya nos dejas! ▼LÁZARO▲ ¡Qué hacer! ▼GASPARA▲ ¡Cuánto lo siento! ¡Pero confío que estudiarás, y que este año, te ordenarás. ¡Hazlo por mí, y por tus padres que están allí! (señalando al cielo) ▼LÁZARO▲ ¡Descuide! ▼GASPARA▲ Ve y avisa al ordinario. ▼LÁZARO▲ ¡Lo haré!… ▼GASPARA▲ Y al seminario mañana. ▼LÁZARO▲ ¡Sí, mañana! ▼GASPARA▲ Ve. ▼LÁZARO▲ Muy luego. ▼GASPARA▲ ¡Adiós! (alejándose) ▼LÁZARO▲ ¡Adiós! ▼GASPARA▲ ¡Del día de hoy reniego! (Lázaro, aunque triste, respira con satisfacción al quedarse solo) Escena Segunda ▼LÁZARO▲ ¡Qué hacer, Señor, en situación tan ruda! ¡Mentira es mi humildad, mi fe mentira! Pasión más violenta que la que inspiras tú, me inunda el alma; domina mi razón… de ti me aleja… ¡Qué hacer, Señor, en situación tan ruda! Henchido de amor santo, el corazón en su inocencia estaba cubriendo mares de candente lava; ¡Ah! la pérfida serpiente el velo cruel rasgó que los cubría; ¡ay, aciaga suerte mía! ¡Aciaga suerte! Huyeron, huyeron dicha y calma, huyeron dicha y calma juntamente. Señor, quererte anhelo, apaga el fuego que me abrasa el alma ¡Ah! Devuélveme la calma, torne tu amor a iluminarme el cielo. (Se aleja lentamente, y se encuentra con Patricio, que viene muy alegre cargado con algunos paquetes) Escena Tercera ▼PATRICIO▲ ¡Adiós curita! (Lázaro hace un mohín violento y se marcha) ¡Eh… y se va tan fresco! ¡Psh! ¡Aquí traigo las redes; hoy la pesco! (Va desenvolviendo y enseñando lo que dice) Este pañuelo encarnado, a Dolores he comprado. Muy bordado, muy vistoso. (Lo coloca en la mesa) Este collar de corales como guindas garrafales, tan iguales, tan hermoso. Estos bonitos pendientes, de rubíes transparentes, refulgentes, de luz pura. y este vestido elegante, que oprimirá deslumbrante y arrogante su cintura ¡Ah! Con tanto portento y toro y rondalla, en esta batalla triunfar lograré. ¡No quiere al sargento y el otro la ofende; cualquiera comprende, que yo venceré, yo venceré! Escena Cuarta (Envuelve cuidadosamente los objetos antedichos, y en esta posición le sorprende Rojas que se asoma por la galería) ▼ROJAS▲ ¿Don Patricio, qué está haciendo? ▼PATRICIO▲ Baje usted y lo verá. ▼ROJAS▲ (aparte) Son regalos. (Baja como dice) Voy corriendo. ▼PATRICIO▲ (aparte) ¡Competir él no podrá! ▼ROJAS▲ (exagerando) ¡Qué riqueza! ▼PATRICIO▲ (aparte) Le asusté. ▼ROJAS▲ ¡Bravo, bien!… ▼PATRICIO▲ (con fingida modestia) Yo soy así. ▼ROJAS▲ ¡Pero yo le venceré! ▼PATRICIO▲ ¡Usted! ▼ROJAS▲ ¡Sí; tal! (Vienen de la calle Celemín y algunos mozos medianamente vestidos) ▼CELEMÍN▲ ¡Por aquí!… ▼UNO▲ ¡Dios les guarde! ▼ROJAS▲ ¿Los toreros? ▼CELEMÍN▲ El bicho ya está encerrado. ▼PATRICIO▲ (a los del coro) ¿Quién lo mata? ▼ROJAS▲ (saliendo al medio) Caballeros, ese honor me está guardado. ▼CELEMÍN▲ (con sorpresa y piedad) ¿Matarlo usted? ▼ROJAS▲ Yo mismito. ▼PATRICIO▲ ¡Pero hombre!… ▼CELEMÍN▲ ¡Que es bravucón! ▼ROJAS▲ (aparte) De seguro es un cabrito. ▼PATRICIO▲ (aparte) ¡Si le diera un revolcón! ▼ROJAS▲ ¿Me ayudaréis? ▼CORO▲ ¡Como pida, nada tema! ¡No se altere! ▼CELEMÍN▲ ¡Que ya aguarda la comida! (invitándoles con el gesto a penetrar en el interior) ▼UNO▲ ¡Vamos pues! ▼ROJAS▲ ¡Alto! ▼PATRICIO▲ (incomodado) ¿Qué quiere? ▼ROJAS▲ Que escuchen antes al diestro, una lección de maestro. (Patricio hace señales de impaciencia, y torna a arreglar los paquetes que durante la relación de Rojas lleva al interior. Ha de estar presente a la segunda mitad. Los demás, celebran la ocurrencia de Rojas, y se disponen a oírle y burlarse de él) En cuanto de la música e! paso doble escúchese, nuestra cuadrilla intrépida el circo ha de cruzar. Resuena aplauso unánime del numeroso público que premia nuestros méritos aun antes de empezar. Tras del saludo clásico, la gente va con júbilo por otros, los magníficos capotes a cambiar. Después espera impávida que el toro salga rápido y oíd en breves términos cómo se ha de lidiar. ▼CORO▲ (aparte) Seria más simpático, marchamos a almorzar. ▼ROJAS▲ Oíd en breves términos cómo se ha de lidiar. Así que en el circo, la res se presente, sereno y valiente me acerco a la res. Le pongo dos parches, la moña le quito, los lances repito, le paro los pies. Después los peones, la llevan ligeros, a que los piqueras le zurzan la piel. A cambio de un vuelco, le pican con brío, yo al quite me avío, sacando al burel. El público extasiado, aplaude a su placer. ▼CORO▲ (aparte) ¡No está mal explicado, mas luego se ha de ver! ▼ROJAS▲ El toro, ya en palos, humilla el hocico, mas córrele un chico, le alegro después. Y cuelgo, si logro medir los terrenos, tres pares muy buenos ¡Ujui! tres pares, de frente los tres. cojo en seguida, espada y el trapo, brindo, y muy guapo, me voy a matar. Le empapo y domino, con arte y salero, cito, ¡uy! le espero, y le echo a rodar. El pueblo entusiasmado de mi valor sin par, en brazos y aclamado allí me va a sacar. ▼CORO▲ Está muy bien contado, veremos al lidiar. ▼PATRICIO▲ (para sí) ¡De fijo, estropeado el hombre va a quedar! ▼CELEMÍN▲ (Para sí) ¡Que no salga lisiado habrá que desear! Escena Quinta ▼PATRICIO▲ ¡Marchemos! ▼ROJAS▲ ¡A comer! ▼MELCHOR▲ (Entra por la puerta del fondo y se dirige a Patricio, al que toca en el hombro) ¡Señor Patricio! ▼PATRICIO▲ (Volviéndose malhumorado) ¿Quién es? ▼MELCHOR▲ A usted y al militar buscaba. ▼ROJAS▲ (acercándose) ¿Qué quieres? ▼MELCHOR▲ (con fuero) Que me escuchen. ▼PATRICIO▲ (aparte) ¡Qué suplicio! (a Celemín y al Coro) Id, id que os seguimos. ▼ROJAS▲ Habla pues. ▼PATRICIO▲ ¡Acaba! ▼MELCHOR▲ Amante he sido de la Dolores, y cuando quise la abandoné; si hay quien suspire por sus favores, pídame cuentas y las daré. (Quedan un poco suspensos, hasta que Patricio se dirige a Rojas medrosamente) ▼PATRICIO▲ A usted le dice… ▼ROJAS▲ Pues buena es ésta. ¡Ja, ja, ja, ja! Por usted habla. ▼MELCHOR▲ (aparte) ¡Pobre mujer! Ya lo esperaba. (alto) ¡Nadie contesta! ▼PATRICIO▲ Yo, poco tengo que responder. La quiero y regalo, la mimo, y espero el premio alcanzar. En más no me meto. ▼MELCHOR▲ ¿Y usted? ▼ROJAS▲ (como protegiéndole) Compañero, te puedes casar. ▼MELCHOR▲ (aparte) ¿Qué dice? ▼ROJAS▲ Dolores, por mí se deshace, no piensa ya en ti. ▼MELCHOR▲ (aparte) ¡Es tonto! ▼ROJAS▲ De suerte, que ayudo tu enlace. ▼PATRICIO▲ (incomodado por lo que dice Rojas) ¡Me marcho de aquí! ▼MELCHOR▲ (con imperio) ¡Esperad! ▼ROJAS▲ ¡Nueva pendencia! ▼PATRICIO▲ ¿Qué más quieres? ▼MELCHOR▲ (aparte) Apurarles. (alto) Otra copla he de cantarles, que acabo de componer. ▼ROJAS▲ ¡Otra copla! ▼PATRICIO▲ ¡Ten prudencia! ▼MELCHOR▲ ¿Hay alguno que lo impida? (Hace ademán de ir al interior, en este momento Dolores airada, con una guitarra en la mano) Escena Sexta ▼DOLORES▲ ¡Prevenida, te la vengo yo a traer! ▼MELCHOR▲ (retrocediendo y algo perplejo) ¡Dolores! ▼DOLORES▲ ¡Canta, coplero! ¡Insúltame, que estoy sola! ▼PATRICIO▲ (a Rojas) ¡Esto es grave! ▼ROJAS ▲ (a Patricio) ¡Tal infiero! ▼DOLORES▲ Al aire mi honor tremola, nadie te lo ha de impedir… ¡Ah! (Hasta aquí ha dominado su indignación, que explota con la mayor energía) Mas tal es el odio y la ira que el pecho alimenta, que late tan sólo y respira, por fiera y cruenta venganza sangrienta de ti conseguir. Que sólo respira por fiera y cruenta, etc. (Después de esta frase, febril, desesperada y demente, se sienta al lado de la mesa, inclinando la cabeza en sus brazos) ▼PATRICIO▲ (a Rojas) ¡Le paró! ▼MELCHOR▲ (aparte) ¡Me enamora y me exaspera! ▼ROJAS▲ (con guasa) ¿Y el valiente? ▼MELCHOR▲ (sin dejar de mirar a Dolores) ¡Son celos! ▼PATRICIO▲ (como Rojas) ¡Y el cantar!… ▼MELCHOR▲ ¿Qué apuestan a que venzo hoy esa fiera, y en su casa esta noche logro entrar? ▼PATRICIO▲ ¡Jesús! ▼ROJAS▲ El peleón que en la rondalla se beba luego. ▼MELCHOR▲ ¡Va; salid! ▼PATRICIO▲ (dirigiéndose al interior) ¡Marchemos! ▼MELCHOR▲ ¡No, no! (oponiéndose y señalando la puerta del fondo) ▼ROJAS▲ ¿Por qué? ▼MELCHOR▲ ¡Allí, de mi batalla sabrán el resultado! ▼PATRICIO▲ ¡Hoy no comemos! (Se van atribulados) Escena Séptima (Se acerca Melchor a Dolores, que continúa extraña a todo. Melchor la habla con zalamería) ▼MELCHOR▲ ¡Dolores… si pequé! ¡Tu soledad lamento, y el triste grito de tu airado acento! ¡A ti vuelve mi fe! ▼DOLORES▲ (incorporándose un poco, aparte) ¡Qué escucho! ▼MELCHOR▲ ¡A qué reñir!… ¡Yo siempre te he querido!… Pues bien; la paz te ofrezco y el olvido. (Pausa. Se acerca más y la dice bajo al oído) ¡Tu puerta me has de abrir! ▼DOLORES▲ (levantándose rápida y airadamente) ¡Abrirte mi puerta!… ¡Abrirte mi puerta!… ¡No! ▼MELCHOR▲ ¡Es justo el reproche! Mas oye, esta noche, las diez al sonar, allí estaré alerta, si cedes y me escuchas, verás nuestras luchas sin duelo acabar. Esta noche, las diez al sonar. ▼DOLORES▲ Creerte quisiera… mas ¡ay! que no puedo… ▼MELCHOR▲ Dolores, no dudes; si cedes, yo cedo. ▼DOLORES▲ (parece desfallecer aparte) La lucha me rinde… (alto) ¡Me engañas, Melchor! ▼MELCHOR▲ Ninguno lamenta cual yo tu dolor. ▼DOLORES▲ Pues bien esta noche, te espero a las diez. ▼MELCHOR▲ Adiós, hechicera. (Para sí) ¡Verás tu altivez! Escena Octava (Dolores ve marchar absorta a Melchor. A poco, entran Patricio y Rojas asombrados y haciéndose cruces) ▼DOLORES▲ Será posible, oh cielo, que mi alma dolorida, pueda gozar aún en esta vida, horas de paz, de dicha y de consuelo! ▼ROJAS▲ ¡O rematada está Dolores, o no lo entiendo! ▼PATRICIO▲ (a Dolores) ¡De mis favores así te burlas…! ▼DOLORES▲ (festiva) ¿Qué ha sucedido? ▼ROJAS▲ Melchor nos dice que le has citado… ▼DOLORES▲ ¡Mísera!… (Sin poderse contener, lanza este grito, indignadísima, y en él hace una total transición, rompiendo a reír para disimular su pena y situación) ¡Ja, ja, ja, ja, y le han creído!… ▼PATRICIO▲ ¡Luego, es mentira! ▼ROJAS▲ ¡Nos ha engañado! ▼PATRICIO▲ (confiado) ¡Sí, nos ha engañado! (Viene a Dolores y la aparta a un lado) Di, ¿cuándo premias mi esplendidez? ▼DOLORES▲ (entre risueña y dramática) Pues esta noche, venga a las diez. ▼PATRICIO▲ ¡Diablo! (aparte) La hora misma… ▼DOLORES▲ ¿Le espero? ▼PATRICIO▲ ¡Veré! (Da media vuelta y se marcha al interior) ▼DOLORES▲ ¡Se marcha!… ¡De rabia muero! (rojas, después de la broma anterior ha quedado muy pensativo. Dolores, con nueva transición, se acerca a él risueña) ¿Qué está pensando, seor militar? ▼ROJAS▲ ¡Que por ti, un toro he de matar! ▼DOLORES▲ (con mucha intención y zalamería) Aquí es de todos, usté el más ducho. ▼ROJAS▲ ¡Te burlas! ▼DOLORES▲ No; lo agradezco mucho. ▼ROJAS▲ (animándose extremadamente) ¿De veras? ▼DOLORES▲ ¡Cierto! ▼ROJAS▲ ¿Tu amor…? ▼DOLORES▲ ¡Tal vez… venga esta noche!… ▼ROJAS▲ ¿Cuándo? ▼DOLORES▲ ¡A las diez! ▼ROJAS▲ (Chasqueado totalmente, aparte) ¡Me ha dividido! ▼DOLORES▲ ¡Se aguó el contento! ▼ROJAS▲ No eches la llave a todo evento (Se va por donde antes Patricio. De la calle, entra Lázaro lentamente; mucho más desde que apercibe a Dolores) Escena Novena ▼DOLORES▲ ¡Vencida estoy por mi cruel destino! ▼LÁZARO▲ (tímidamente) ¡Sola!… ¿qué haré?… ¡Dolores!… ▼DOLORES▲ ¿Quién? ▼LÁZARO▲ ¡Perdona! ▼DOLORES▲ (indiferente) ¿De qué?… ▼LÁZARO▲ Mañana, parto. ▼DOLORES▲ Ya sé. ▼LÁZARO▲ Y antes quisiera… ¡Pero, vas a burlarte! ▼DOLORES▲ (algo extrañada, aparte) ¿Qué le pasa? (alto) ¡Habla! ▼LÁZARO▲ Dolores, duéleme que tantos soliciten tu amor y les escuches… ▼DOLORES▲ (un poco zumbona) Ya vas a predicar… ▼LÁZARO▲ (apasionadísimo y aun violento) ¡Es que te adoro como a nada en la tierra ni en el cielo! ▼DOLORES▲ (con profunda sorpresa) ¡Que tú me quieres!… ▼LÁZARO▲ (suspirando) ¡Sí! ▼DOLORES▲ ¡Quién tal creyera! ▼LÁZARO▲ (suplicante) ¡No te ofendas, por Dios! ▼DOLORES▲ (con ternura) No. (aparte) ¡Pobre niño! ▼LÁZARO▲ (ingenuo y enamorado) Un año, dentro del alma, llevo tu imagen divina, que ilumina mis pesares; mas la calma me roba del corazón. Olvidarte yo he querido; pero en vano a Dios clamaba ¡yo te amaba, yo te amaba como el ave ama su nido, como el fuego la expansión! ▼DOLORES▲ (aparte) ¡Me enternece! ▼LÁZARO▲ ¿No te ofendo? ▼DOLORES▲ ¡No! ▼LÁZARO▲ ¡Oh, ventura! ▼DOLORES▲ Mas Lázaro, ¡es locura!… ▼LÁZARO▲ ¡Oh, ventura! Ya me basta no pretendo que tú premies mi pasión. ▼DOLORES▲ (aparte) ¡Cuál contrasta con mi pena su amor cándido! ▼LÁZARO▲ (aparte) ¡Con su acento me enajena, dulce, plácido! ▼DOLORES▲ ¡Cuál contrasta con mi pena su amor cándido! ▼LÁZARO▲ ¡Con su acento me enajena, dulce, plácido! ▼DOLORES▲ (cambiando de expresión entre risueña y burlona) ¡Y el oírte es gran pecado! Tu madrina, que a la iglesia te destina… ▼LÁZARO▲ (aparte) ¡Desdichado! ▼DOLORES▲ ¡Si lo llegase a entender! ▼LÁZARO▲ ¿Te burlas? ▼DOLORES▲ No, no; mas olvida tus amores. ▼LÁZARO▲ ¿No me venderás? ▼DOLORES▲ Descuida; por Dolores, nada sabrán. ▼LÁZARO▲ ¡Qué placer! ¡Gracias, que Dios te proteja! (Celemín ha salido, y queda observando la escena muy sorprendido) ▼CELEMÍN▲ (aparte) ¡Ah tunante! ▼LÁZARO▲ (cogiéndola una mano) ¡Sellar tu mano me dejas! (Se la besa) ▼CELEMÍN▲ (aparte) ¡Qué estudiante! (gritando) Vengan todos que es de ver! ▼LÁZARO▲ (Para sí) ¡Jesucristo! ▼CELEMÍN▲ ¡Vengan pronto! Escena Décima (Salen todos los que se supone estaban comiendo. Por la galería, salen mozas y la doman con colchas, etc. Dolores está suspensa, Lázaro consternado) ▼LÁZARO▲ (aparte) ¡No os ha visto! ▼DOLORES▲ (a Celemín) ¡Calla, tonto! ▼CORO▲ ¿Qué pasó? ¿Qué pasó? ▼CELEMÍN▲ ¡Vengan! ▼DOLORES▲ ¡Gente acude!… ▼PATRICIO▲ ¿Por qué grita? ▼LÁZARO▲ (aparte) ¡Dios meayude! ▼CORO▲ ¿Qué pasó? ▼DOLORES▲ ¡Calla, tonto! ▼ROJAS▲ ¿Por qué grita? ▼CELEMÍN▲ ¡Que e! curita, sus amores a Dolores declaró! (Todos ríen) ▼ROJAS▲ ¡Ya está buscando el ama!… ▼PATRICIO▲ ¡Le corre prisa! ▼LÁZARO▲ (aparte) ¡La sangre se me inflama! ▼CELEMÍN▲ ¡Y vas tú a cantar misa!… ▼DOLORES▲ ¡Dejadle!… ¡Pobrecillo! ▼LÁZARO▲ ¡Te ríes tú también!… (imponiéndose a todos con varonil actitud) ¡A fe, que este chiquillo, a conocer vais bien! (Se arroja sobre Celemín, al que agarra por el cuello, y lo tira sobre un costal) ¡Villano, insolente!… ▼CELEMÍN▲ ¡Tenedle me ahoga! ▼LÁZARO▲ ¡Villano! ▼DOLORES▲ (aparte) ¡El chico es valiente! ▼LÁZARO▲ ¡Te puedo matar! ▼CORO▲ (queriendo separar a Lázaro) ¡Quitad! ▼ROJAS▲ ¡Qué jaleo! ▼PATRICIO▲ ¿Por él, quién aboga? (Lázaro deja por su voluntad a Celemín, y se encara con los dos pretendientes) ▼LÁZARO▲ ¡Va ustedes, deseo también provocar! ▼ROJAS▲ (queriéndole proteger y dar la mano, que Lázaro rechaza) ¡A mi, pues fuera buena!… ▼LÁZARO▲ ¡Me gusta la cachaza!… ▼PATRICIO▲ ¡Ya está la plaza llena! ▼CELEMÍN, CORO▲ ¡A la plaza! ¡A la plaza! (El coro de hombres sale por la puerta del centro en dirección a la plaza. Rojas y Patricio con el grupo del coro, despidiéndoles. Lázaro se va hacia el interior. Dolores, pensativa, sigue lentamente detrás de Lázaro, pero Celemín la detiene. Se ve en el fondo, por las puertas abiertas, la animación de la gente que circula por la plaza. Salen convidados del interior; alguno entra por la puerta del centro y sube la escalera de la galería, como amigo de la casa. A su tiempo, Gaspara y Lázaro salen del interior al terradillo) Escena Undécima ▼CELEMÍN▲ (mirando marchar a Lázaro, aparte) ¡Vengarme te prometo! ▼DOLORES▲ (muy pensativa, aparte) ¡Quién pensara tal coraje! ▼CELEMÍN▲ Dolores, otra fiesta Melchor hoy te prepara. ▼DOLORES▲ ¡Otra fiesta! ▼CELEMÍN▲ Saldremos con la orquesta a cantar vuestras paces. ▼DOLORES ▲ (aparte) ¡Esto más! ▼PATRICIO▲ (a Dolores) Vamos ya; ¿pero qué haces? ¡Que el toro va a salir! ▼ROJAS▲ Voyme a la arena. ▼DOLORES▲ ¡Voy! (Se dirige maquinalmente a la escalera, y sube) ▼PATRICIO▲ (a Rojas, y sube tras de Dolores) ¡Ea, valor! ▼ROJAS▲ ¡A tu salud, morena! (Se va por la puerta del fondo. Celemín cierra la puerta del centro, y él y algún otrose encaraman en la tapia del fondo. Todos los personajes que están a la vista, deben revelar la escena que en la plaza se finge. Óyese una murga en el interior) ▼CORO▲ (dentro) ¡Viva Patricio, viva, viva! ¡Ande el bullicio, ande el bullicio! ¡Viva Patricio, viva, ande el bullicio! No hay otra fiesta mejor dispuesta. ¡Ande el bullicio! !Ande, ande! !Viva Patricio!!viva! Pues nos convida a la corrida. ¡Viva, viva Patricio! ¡Ande el bullicio! ¡Ya está la presidencia! (aplausos) Con su presencia, la fiesta, en el instante va a comenzar. ▼PATRICIO▲ Ya sale la cuadrilla. ▼CELEMÍN▲ De la pandilla, airoso va delante el militar. (Suena el toque de salir el toro) ▼CORO▲ ¡Bravo! ¡Bravo! ¡Qué pies! ¡Magnífico! ¡Valiente! ¡Pararle! ¡Vamos! ¡Vamos! ▼CELEMÍN▲ ¡Sólo se quedó! ▼CORO▲ ¡A él! ¡A él! ¡Qué miedo! ▼CELEMÍN▲ ¡Y la gente! ▼CORO▲ ¡Capas! ¡Bravo! ▼PATRICIO▲ ¡El militar salió! ▼TODOS▲ ¡Jesús! ▼CELEMÍN▲ ¡Le despedaza ¡ ▼LÁZARO▲ ¡Yo voy! (Se arroja al exterior) ▼TODOS▲ ¡Salvadle! ▼GASPARA▲ ¡Niño! ▼DOLORES▲ ¡Se lanzó! ▼GASPARA▲ ¡Gran Dios! ▼TODOS▲ ¡Bravo! ▼PATRICIO▲ ¡Qué hazaña! ▼CELEMÍN▲ ¡Se arrojó a la plaza! ▼DOLORES▲ ¡Bravo Lázaro! ▼TODOS▲ ¡Hurra! ▼PATRICIO▲ ¡Le salvó! ▼DOLORES▲ Su audacia cautiva. ▼CELEMÍN▲ Derriba el novillo. ▼CORO▲ ¡Que Lázaro viva! ¡Que viva el chiquillo! (Entre los dos sacan en brazos a Rojas, desabrochado y descompuesto. Atraviesan la escena y entran en el interior) ¡Víctor al valiente gentil colegial! ¡Víctor, víctor, víctor, hurra! ¡Víctor al valiente, gentil colegial! ¡No hay otro en el pueblo tan bravo y leal! (Entran todos los de la plaza, Lázaro intenta sustraerse a la general ovación. Los del terradillo han bajado y le rodean. Gran desorden en la escena) ▼CELEMÍN▲ ¡Vienen ya! (Entra en la casa y saca vasos y vino en jarras) ▼GASPARA▲ (abrazándole) ¡Lázaro! ▼TODOS▲ ¡Viva! ▼LÁZARO▲ ¡Basta! ▼PATRICIO▲ ¡Ca! ▼LÁZARO▲ ¡Dejadme! ▼CORO▲ ¡No! ▼MELCHOR▲ (bajo a Dolores) A las diez. ▼DOLORES ▲ (con dolor y clemencia) Te espero arriba. ▼MELCHOR▲ ¡Venga vino, pago yo! (Melchor se entretiene con el vino. Dolores logra hablar a solas a Lázaro) ▼DOLORES▲ A las diez, luego te espero en mi cuarto. ▼LÁZARO▲ ¡He oído bien! ▼DOLORES▲ ¿Irás?… ▼LÁZARO▲ (loco de placer) Sí. ▼MELCHOR▲ (brindando) ¡Por el torero! ▼CORO▲ ¡Por el torero! ▼DOLORES▲ (pidiéndole una copa, loca de alegría) ¡Dame! ▼CORO▲ ¡Bravo! ▼MELCHOR▲ (dándosela) ¿También tú?… ▼DOLORES▲ ¡También! ▼CORO▲ ¡Víctor al valiente, gentil colegial! ¡No hay otro en el pueblo tan bravo y leal! ACTO SEGUNDO (Patio del mesón. Tapia al fondo con ancho portal en el centro. A la izquierda, la fachada posterior del mesón, con una galería voladiza que corre a lo largo del primer piso, y termina en un terradillo o mirador que avanza sobre la tapia del fondo; de frente al público, o sea formando ángulo con la galería, figura el terradillo caer sobre la plaza, y su pretil está adornado con tiestos y lebrillos de flores. Del terradillo, que comunica con la galería, se baja al patio por una escalera de frente, a la izquierda del portal. Debajo de la galería, una puerta que conduce al interior del mesón, y delante de ella una mesa larga de pino y unas banquetas al lado. A la derecha, el abrevadero y la puerta de la cuadra. Algunos costales y serones adosados a las paredes de la derecha, y fondo derecha. Al abrirse la puerta del centro, se verá, lo que lógicamente se pueda, de la plaza del acto primero) Escena Primera Preludio (Al levantarse el telón, la escena aparece sola. A poco, vienen Gaspara y Lázaro; éste lentamente y pensativo detrás de aquélla) GASPARA ¡Ay qué misa mayor! ¡Qué pico de oro Lázaro el tuyo al ayudarla!… Lloro cuando te oigo… LÁZARO ¡Madrina! GASPARA ¡De contento! ¡Ya nos dejas! LÁZARO ¡Qué hacer! GASPARA ¡Cuánto lo siento! ¡Pero confío que estudiarás, y que este año, te ordenarás. ¡Hazlo por mí, y por tus padres que están allí! (señalando al cielo) LÁZARO ¡Descuide! GASPARA Ve y avisa al ordinario. LÁZARO ¡Lo haré!… GASPARA Y al seminario mañana. LÁZARO ¡Sí, mañana! GASPARA Ve. LÁZARO Muy luego. GASPARA ¡Adiós! (alejándose) LÁZARO ¡Adiós! GASPARA ¡Del día de hoy reniego! (Lázaro, aunque triste, respira con satisfacción al quedarse solo) Escena Segunda LÁZARO ¡Qué hacer, Señor, en situación tan ruda! ¡Mentira es mi humildad, mi fe mentira! Pasión más violenta que la que inspiras tú, me inunda el alma; domina mi razón… de ti me aleja… ¡Qué hacer, Señor, en situación tan ruda! Henchido de amor santo, el corazón en su inocencia estaba cubriendo mares de candente lava; ¡Ah! la pérfida serpiente el velo cruel rasgó que los cubría; ¡ay, aciaga suerte mía! ¡Aciaga suerte! Huyeron, huyeron dicha y calma, huyeron dicha y calma juntamente. Señor, quererte anhelo, apaga el fuego que me abrasa el alma ¡Ah! Devuélveme la calma, torne tu amor a iluminarme el cielo. (Se aleja lentamente, y se encuentra con Patricio, que viene muy alegre cargado con algunos paquetes) Escena Tercera PATRICIO ¡Adiós curita! (Lázaro hace un mohín violento y se marcha) ¡Eh… y se va tan fresco! ¡Psh! ¡Aquí traigo las redes; hoy la pesco! (Va desenvolviendo y enseñando lo que dice) Este pañuelo encarnado, a Dolores he comprado. Muy bordado, muy vistoso. (Lo coloca en la mesa) Este collar de corales como guindas garrafales, tan iguales, tan hermoso. Estos bonitos pendientes, de rubíes transparentes, refulgentes, de luz pura. y este vestido elegante, que oprimirá deslumbrante y arrogante su cintura ¡Ah! Con tanto portento y toro y rondalla, en esta batalla triunfar lograré. ¡No quiere al sargento y el otro la ofende; cualquiera comprende, que yo venceré, yo venceré! Escena Cuarta (Envuelve cuidadosamente los objetos antedichos, y en esta posición le sorprende Rojas que se asoma por la galería) ROJAS ¿Don Patricio, qué está haciendo? PATRICIO Baje usted y lo verá. ROJAS (aparte) Son regalos. (Baja como dice) Voy corriendo. PATRICIO (aparte) ¡Competir él no podrá! ROJAS (exagerando) ¡Qué riqueza! PATRICIO (aparte) Le asusté. ROJAS ¡Bravo, bien!… PATRICIO (con fingida modestia) Yo soy así. ROJAS ¡Pero yo le venceré! PATRICIO ¡Usted! ROJAS ¡Sí; tal! (Vienen de la calle Celemín y algunos mozos medianamente vestidos) CELEMÍN ¡Por aquí!… UNO ¡Dios les guarde! ROJAS ¿Los toreros? CELEMÍN El bicho ya está encerrado. PATRICIO (a los del coro) ¿Quién lo mata? ROJAS (saliendo al medio) Caballeros, ese honor me está guardado. CELEMÍN (con sorpresa y piedad) ¿Matarlo usted? ROJAS Yo mismito. PATRICIO ¡Pero hombre!… CELEMÍN ¡Que es bravucón! ROJAS (aparte) De seguro es un cabrito. PATRICIO (aparte) ¡Si le diera un revolcón! ROJAS ¿Me ayudaréis? CORO ¡Como pida, nada tema! ¡No se altere! CELEMÍN ¡Que ya aguarda la comida! (invitándoles con el gesto a penetrar en el interior) UNO ¡Vamos pues! ROJAS ¡Alto! PATRICIO (incomodado) ¿Qué quiere? ROJAS Que escuchen antes al diestro, una lección de maestro. (Patricio hace señales de impaciencia, y torna a arreglar los paquetes que durante la relación de Rojas lleva al interior. Ha de estar presente a la segunda mitad. Los demás, celebran la ocurrencia de Rojas, y se disponen a oírle y burlarse de él) En cuanto de la música e! paso doble escúchese, nuestra cuadrilla intrépida el circo ha de cruzar. Resuena aplauso unánime del numeroso público que premia nuestros méritos aun antes de empezar. Tras del saludo clásico, la gente va con júbilo por otros, los magníficos capotes a cambiar. Después espera impávida que el toro salga rápido y oíd en breves términos cómo se ha de lidiar. CORO (aparte) Seria más simpático, marchamos a almorzar. ROJAS Oíd en breves términos cómo se ha de lidiar. Así que en el circo, la res se presente, sereno y valiente me acerco a la res. Le pongo dos parches, la moña le quito, los lances repito, le paro los pies. Después los peones, la llevan ligeros, a que los piqueras le zurzan la piel. A cambio de un vuelco, le pican con brío, yo al quite me avío, sacando al burel. El público extasiado, aplaude a su placer. CORO (aparte) ¡No está mal explicado, mas luego se ha de ver! ROJAS El toro, ya en palos, humilla el hocico, mas córrele un chico, le alegro después. Y cuelgo, si logro medir los terrenos, tres pares muy buenos ¡Ujui! tres pares, de frente los tres. cojo en seguida, espada y el trapo, brindo, y muy guapo, me voy a matar. Le empapo y domino, con arte y salero, cito, ¡uy! le espero, y le echo a rodar. El pueblo entusiasmado de mi valor sin par, en brazos y aclamado allí me va a sacar. CORO Está muy bien contado, veremos al lidiar. PATRICIO (para sí) ¡De fijo, estropeado el hombre va a quedar! CELEMÍN (Para sí) ¡Que no salga lisiado habrá que desear! Escena Quinta PATRICIO ¡Marchemos! ROJAS ¡A comer! MELCHOR (Entra por la puerta del fondo y se dirige a Patricio, al que toca en el hombro) ¡Señor Patricio! PATRICIO (Volviéndose malhumorado) ¿Quién es? MELCHOR A usted y al militar buscaba. ROJAS (acercándose) ¿Qué quieres? MELCHOR (con fuero) Que me escuchen. PATRICIO (aparte) ¡Qué suplicio! (a Celemín y al Coro) Id, id que os seguimos. ROJAS Habla pues. PATRICIO ¡Acaba! MELCHOR Amante he sido de la Dolores, y cuando quise la abandoné; si hay quien suspire por sus favores, pídame cuentas y las daré. (Quedan un poco suspensos, hasta que Patricio se dirige a Rojas medrosamente) PATRICIO A usted le dice… ROJAS Pues buena es ésta. ¡Ja, ja, ja, ja! Por usted habla. MELCHOR (aparte) ¡Pobre mujer! Ya lo esperaba. (alto) ¡Nadie contesta! PATRICIO Yo, poco tengo que responder. La quiero y regalo, la mimo, y espero el premio alcanzar. En más no me meto. MELCHOR ¿Y usted? ROJAS (como protegiéndole) Compañero, te puedes casar. MELCHOR (aparte) ¿Qué dice? ROJAS Dolores, por mí se deshace, no piensa ya en ti. MELCHOR (aparte) ¡Es tonto! ROJAS De suerte, que ayudo tu enlace. PATRICIO (incomodado por lo que dice Rojas) ¡Me marcho de aquí! MELCHOR (con imperio) ¡Esperad! ROJAS ¡Nueva pendencia! PATRICIO ¿Qué más quieres? MELCHOR (aparte) Apurarles. (alto) Otra copla he de cantarles, que acabo de componer. ROJAS ¡Otra copla! PATRICIO ¡Ten prudencia! MELCHOR ¿Hay alguno que lo impida? (Hace ademán de ir al interior, en este momento Dolores airada, con una guitarra en la mano) Escena Sexta DOLORES ¡Prevenida, te la vengo yo a traer! MELCHOR (retrocediendo y algo perplejo) ¡Dolores! DOLORES ¡Canta, coplero! ¡Insúltame, que estoy sola! PATRICIO (a Rojas) ¡Esto es grave! ROJAS (a Patricio) ¡Tal infiero! DOLORES Al aire mi honor tremola, nadie te lo ha de impedir… ¡Ah! (Hasta aquí ha dominado su indignación, que explota con la mayor energía) Mas tal es el odio y la ira que el pecho alimenta, que late tan sólo y respira, por fiera y cruenta venganza sangrienta de ti conseguir. Que sólo respira por fiera y cruenta, etc. (Después de esta frase, febril, desesperada y demente, se sienta al lado de la mesa, inclinando la cabeza en sus brazos) PATRICIO (a Rojas) ¡Le paró! MELCHOR (aparte) ¡Me enamora y me exaspera! ROJAS (con guasa) ¿Y el valiente? MELCHOR (sin dejar de mirar a Dolores) ¡Son celos! PATRICIO (como Rojas) ¡Y el cantar!… MELCHOR ¿Qué apuestan a que venzo hoy esa fiera, y en su casa esta noche logro entrar? PATRICIO ¡Jesús! ROJAS El peleón que en la rondalla se beba luego. MELCHOR ¡Va; salid! PATRICIO (dirigiéndose al interior) ¡Marchemos! MELCHOR ¡No, no! (oponiéndose y señalando la puerta del fondo) ROJAS ¿Por qué? MELCHOR ¡Allí, de mi batalla sabrán el resultado! PATRICIO ¡Hoy no comemos! (Se van atribulados) Escena Séptima (Se acerca Melchor a Dolores, que continúa extraña a todo. Melchor la habla con zalamería) MELCHOR ¡Dolores… si pequé! ¡Tu soledad lamento, y el triste grito de tu airado acento! ¡A ti vuelve mi fe! DOLORES (incorporándose un poco, aparte) ¡Qué escucho! MELCHOR ¡A qué reñir!… ¡Yo siempre te he querido!… Pues bien; la paz te ofrezco y el olvido. (Pausa. Se acerca más y la dice bajo al oído) ¡Tu puerta me has de abrir! DOLORES (levantándose rápida y airadamente) ¡Abrirte mi puerta!… ¡Abrirte mi puerta!… ¡No! MELCHOR ¡Es justo el reproche! Mas oye, esta noche, las diez al sonar, allí estaré alerta, si cedes y me escuchas, verás nuestras luchas sin duelo acabar. Esta noche, las diez al sonar. DOLORES Creerte quisiera… mas ¡ay! que no puedo… MELCHOR Dolores, no dudes; si cedes, yo cedo. DOLORES (parece desfallecer aparte) La lucha me rinde… (alto) ¡Me engañas, Melchor! MELCHOR Ninguno lamenta cual yo tu dolor. DOLORES Pues bien esta noche, te espero a las diez. MELCHOR Adiós, hechicera. (Para sí) ¡Verás tu altivez! Escena Octava (Dolores ve marchar absorta a Melchor. A poco, entran Patricio y Rojas asombrados y haciéndose cruces) DOLORES Será posible, oh cielo, que mi alma dolorida, pueda gozar aún en esta vida, horas de paz, de dicha y de consuelo! ROJAS ¡O rematada está Dolores, o no lo entiendo! PATRICIO (a Dolores) ¡De mis favores así te burlas…! DOLORES (festiva) ¿Qué ha sucedido? ROJAS Melchor nos dice que le has citado… DOLORES ¡Mísera!… (Sin poderse contener, lanza este grito, indignadísima, y en él hace una total transición, rompiendo a reír para disimular su pena y situación) ¡Ja, ja, ja, ja, y le han creído!… PATRICIO ¡Luego, es mentira! ROJAS ¡Nos ha engañado! PATRICIO (confiado) ¡Sí, nos ha engañado! (Viene a Dolores y la aparta a un lado) Di, ¿cuándo premias mi esplendidez? DOLORES (entre risueña y dramática) Pues esta noche, venga a las diez. PATRICIO ¡Diablo! (aparte) La hora misma… DOLORES ¿Le espero? PATRICIO ¡Veré! (Da media vuelta y se marcha al interior) DOLORES ¡Se marcha!… ¡De rabia muero! (rojas, después de la broma anterior ha quedado muy pensativo. Dolores, con nueva transición, se acerca a él risueña) ¿Qué está pensando, seor militar? ROJAS ¡Que por ti, un toro he de matar! DOLORES (con mucha intención y zalamería) Aquí es de todos, usté el más ducho. ROJAS ¡Te burlas! DOLORES No; lo agradezco mucho. ROJAS (animándose extremadamente) ¿De veras? DOLORES ¡Cierto! ROJAS ¿Tu amor…? DOLORES ¡Tal vez… venga esta noche!… ROJAS ¿Cuándo? DOLORES ¡A las diez! ROJAS (Chasqueado totalmente, aparte) ¡Me ha dividido! DOLORES ¡Se aguó el contento! ROJAS No eches la llave a todo evento (Se va por donde antes Patricio. De la calle, entra Lázaro lentamente; mucho más desde que apercibe a Dolores) Escena Novena DOLORES ¡Vencida estoy por mi cruel destino! LÁZARO (tímidamente) ¡Sola!… ¿qué haré?… ¡Dolores!… DOLORES ¿Quién? LÁZARO ¡Perdona! DOLORES (indiferente) ¿De qué?… LÁZARO Mañana, parto. DOLORES Ya sé. LÁZARO Y antes quisiera… ¡Pero, vas a burlarte! DOLORES (algo extrañada, aparte) ¿Qué le pasa? (alto) ¡Habla! LÁZARO Dolores, duéleme que tantos soliciten tu amor y les escuches… DOLORES (un poco zumbona) Ya vas a predicar… LÁZARO (apasionadísimo y aun violento) ¡Es que te adoro como a nada en la tierra ni en el cielo! DOLORES (con profunda sorpresa) ¡Que tú me quieres!… LÁZARO (suspirando) ¡Sí! DOLORES ¡Quién tal creyera! LÁZARO (suplicante) ¡No te ofendas, por Dios! DOLORES (con ternura) No. (aparte) ¡Pobre niño! LÁZARO (ingenuo y enamorado) Un año, dentro del alma, llevo tu imagen divina, que ilumina mis pesares; mas la calma me roba del corazón. Olvidarte yo he querido; pero en vano a Dios clamaba ¡yo te amaba, yo te amaba como el ave ama su nido, como el fuego la expansión! DOLORES (aparte) ¡Me enternece! LÁZARO ¿No te ofendo? DOLORES ¡No! LÁZARO ¡Oh, ventura! DOLORES Mas Lázaro, ¡es locura!… LÁZARO ¡Oh, ventura! Ya me basta no pretendo que tú premies mi pasión. DOLORES (aparte) ¡Cuál contrasta con mi pena su amor cándido! LÁZARO (aparte) ¡Con su acento me enajena, dulce, plácido! DOLORES ¡Cuál contrasta con mi pena su amor cándido! LÁZARO ¡Con su acento me enajena, dulce, plácido! DOLORES (cambiando de expresión entre risueña y burlona) ¡Y el oírte es gran pecado! Tu madrina, que a la iglesia te destina… LÁZARO (aparte) ¡Desdichado! DOLORES ¡Si lo llegase a entender! LÁZARO ¿Te burlas? DOLORES No, no; mas olvida tus amores. LÁZARO ¿No me venderás? DOLORES Descuida; por Dolores, nada sabrán. LÁZARO ¡Qué placer! ¡Gracias, que Dios te proteja! (Celemín ha salido, y queda observando la escena muy sorprendido) CELEMÍN (aparte) ¡Ah tunante! LÁZARO (cogiéndola una mano) ¡Sellar tu mano me dejas! (Se la besa) CELEMÍN (aparte) ¡Qué estudiante! (gritando) Vengan todos que es de ver! LÁZARO (Para sí) ¡Jesucristo! CELEMÍN ¡Vengan pronto! Escena Décima (Salen todos los que se supone estaban comiendo. Por la galería, salen mozas y la doman con colchas, etc. Dolores está suspensa, Lázaro consternado) LÁZARO (aparte) ¡No os ha visto! DOLORES (a Celemín) ¡Calla, tonto! CORO ¿Qué pasó? ¿Qué pasó? CELEMÍN ¡Vengan! DOLORES ¡Gente acude!… PATRICIO ¿Por qué grita? LÁZARO (aparte) ¡Dios meayude! CORO ¿Qué pasó? DOLORES ¡Calla, tonto! ROJAS ¿Por qué grita? CELEMÍN ¡Que e! curita, sus amores a Dolores declaró! (Todos ríen) ROJAS ¡Ya está buscando el ama!… PATRICIO ¡Le corre prisa! LÁZARO (aparte) ¡La sangre se me inflama! CELEMÍN ¡Y vas tú a cantar misa!… DOLORES ¡Dejadle!… ¡Pobrecillo! LÁZARO ¡Te ríes tú también!… (imponiéndose a todos con varonil actitud) ¡A fe, que este chiquillo, a conocer vais bien! (Se arroja sobre Celemín, al que agarra por el cuello, y lo tira sobre un costal) ¡Villano, insolente!… CELEMÍN ¡Tenedle me ahoga! LÁZARO ¡Villano! DOLORES (aparte) ¡El chico es valiente! LÁZARO ¡Te puedo matar! CORO (queriendo separar a Lázaro) ¡Quitad! ROJAS ¡Qué jaleo! PATRICIO ¿Por él, quién aboga? (Lázaro deja por su voluntad a Celemín, y se encara con los dos pretendientes) LÁZARO ¡Va ustedes, deseo también provocar! ROJAS (queriéndole proteger y dar la mano, que Lázaro rechaza) ¡A mi, pues fuera buena!… LÁZARO ¡Me gusta la cachaza!… PATRICIO ¡Ya está la plaza llena! CELEMÍN, CORO ¡A la plaza! ¡A la plaza! (El coro de hombres sale por la puerta del centro en dirección a la plaza. Rojas y Patricio con el grupo del coro, despidiéndoles. Lázaro se va hacia el interior. Dolores, pensativa, sigue lentamente detrás de Lázaro, pero Celemín la detiene. Se ve en el fondo, por las puertas abiertas, la animación de la gente que circula por la plaza. Salen convidados del interior; alguno entra por la puerta del centro y sube la escalera de la galería, como amigo de la casa. A su tiempo, Gaspara y Lázaro salen del interior al terradillo) Escena Undécima CELEMÍN (mirando marchar a Lázaro, aparte) ¡Vengarme te prometo! DOLORES (muy pensativa, aparte) ¡Quién pensara tal coraje! CELEMÍN Dolores, otra fiesta Melchor hoy te prepara. DOLORES ¡Otra fiesta! CELEMÍN Saldremos con la orquesta a cantar vuestras paces. DOLORES (aparte) ¡Esto más! PATRICIO (a Dolores) Vamos ya; ¿pero qué haces? ¡Que el toro va a salir! ROJAS Voyme a la arena. DOLORES ¡Voy! (Se dirige maquinalmente a la escalera, y sube) PATRICIO (a Rojas, y sube tras de Dolores) ¡Ea, valor! ROJAS ¡A tu salud, morena! (Se va por la puerta del fondo. Celemín cierra la puerta del centro, y él y algún otrose encaraman en la tapia del fondo. Todos los personajes que están a la vista, deben revelar la escena que en la plaza se finge. Óyese una murga en el interior) CORO (dentro) ¡Viva Patricio, viva, viva! ¡Ande el bullicio, ande el bullicio! ¡Viva Patricio, viva, ande el bullicio! No hay otra fiesta mejor dispuesta. ¡Ande el bullicio! !Ande, ande! !Viva Patricio!!viva! Pues nos convida a la corrida. ¡Viva, viva Patricio! ¡Ande el bullicio! ¡Ya está la presidencia! (aplausos) Con su presencia, la fiesta, en el instante va a comenzar. PATRICIO Ya sale la cuadrilla. CELEMÍN De la pandilla, airoso va delante el militar. (Suena el toque de salir el toro) CORO ¡Bravo! ¡Bravo! ¡Qué pies! ¡Magnífico! ¡Valiente! ¡Pararle! ¡Vamos! ¡Vamos! CELEMÍN ¡Sólo se quedó! CORO ¡A él! ¡A él! ¡Qué miedo! CELEMÍN ¡Y la gente! CORO ¡Capas! ¡Bravo! PATRICIO ¡El militar salió! TODOS ¡Jesús! CELEMÍN ¡Le despedaza ¡ LÁZARO ¡Yo voy! (Se arroja al exterior) TODOS ¡Salvadle! GASPARA ¡Niño! DOLORES ¡Se lanzó! GASPARA ¡Gran Dios! TODOS ¡Bravo! PATRICIO ¡Qué hazaña! CELEMÍN ¡Se arrojó a la plaza! DOLORES ¡Bravo Lázaro! TODOS ¡Hurra! PATRICIO ¡Le salvó! DOLORES Su audacia cautiva. CELEMÍN Derriba el novillo. CORO ¡Que Lázaro viva! ¡Que viva el chiquillo! (Entre los dos sacan en brazos a Rojas, desabrochado y descompuesto. Atraviesan la escena y entran en el interior) ¡Víctor al valiente gentil colegial! ¡Víctor, víctor, víctor, hurra! ¡Víctor al valiente, gentil colegial! ¡No hay otro en el pueblo tan bravo y leal! (Entran todos los de la plaza, Lázaro intenta sustraerse a la general ovación. Los del terradillo han bajado y le rodean. Gran desorden en la escena) CELEMÍN ¡Vienen ya! (Entra en la casa y saca vasos y vino en jarras) GASPARA (abrazándole) ¡Lázaro! TODOS ¡Viva! LÁZARO ¡Basta! PATRICIO ¡Ca! LÁZARO ¡Dejadme! CORO ¡No! MELCHOR (bajo a Dolores) A las diez. DOLORES (con dolor y clemencia) Te espero arriba. MELCHOR ¡Venga vino, pago yo! (Melchor se entretiene con el vino. Dolores logra hablar a solas a Lázaro) DOLORES A las diez, luego te espero en mi cuarto. LÁZARO ¡He oído bien! DOLORES ¿Irás?… LÁZARO (loco de placer) Sí. MELCHOR (brindando) ¡Por el torero! CORO ¡Por el torero! DOLORES (pidiéndole una copa, loca de alegría) ¡Dame! CORO ¡Bravo! MELCHOR (dándosela) ¿También tú?… DOLORES ¡También! CORO ¡Víctor al valiente, gentil colegial! ¡No hay otro en el pueblo tan bravo y leal! Bretón,Tomás/La Dolores/III
https://w.atwiki.jp/oper/pages/795.html
DEISTVIYE CETVOROYE Kartina Pervaya (Lesnaja progalina pod Kromami. Sprava spusk i za nim stena goroda. Ot spuska cherez scenu-doroga. Prjamo-lesnaja chashcha. U samovo spuska-bol shoj pen . Kriki tolpy brodjag za scenoju. Po spusku vryvajetsja tolpa brodjag. V tolpe bojarin Khrushchov, svjazannyj) ▼MUZHY▲ Vali syuda! Na pen sadi, na pen , rebiata! Vot tak! (Sazhajut Khrushchova na pen ) A chtob ne bol no vyl, chtob gorlyshko boyarskoye ne portil, zakonopat ! (Zatykajut Khrushchovu rot obryvkom okhabnja) Vazhno! Chtozh, bratcy? Al tak bez pochyotu boyarina ostavim? Tak bez pochyotu! Tak, neladno; vsyo zh on borisov voyevoda. Boris-ot vorovski prestolom carskim pravil, a on u vora voroval. Chto zh? Za to yemu pochyot, kak voru dobromu. `Ey! Ryndy! Fomka! Jepikhan! Za boyarina! (Dvoje iz tolpy s dubinkami stanovjatsja za Khrushchovym) Vazhno!… Chtoy-to za nevidal ! Al nikoli boyarin nash zaznobushki ne vedal? Kudi te k chyortu! Boyarin bez zaznobi, chto pirog bez nachinki odin sukhar . Afim ya, golubka, tebe uzh bayut, vtoraya sotnya podstupila, tak ono ne boyazno… Vali, krasavica, k boyarinu. (Iz tolpy vykhodit starukha, krjakhtja i pokashlivaja, i napravljajetsja k Khrushchovu) Vali! Kha, kha, kha, kha! Ladno! Davayte velichat ! `Ey, vy, babi, zavodi! (Khor raspolagajetsja polukruzhijem vokrug Khrushchova) ▼BÁBI▲ Ne sokol letit po podnebes yu, ne borzi kon mchitsya po polyu, sidnem sidit boyarinushka, dumu dumayet. ▼VSE▲ Slava boyarinu, slava Borisovu! Slava! (Klanjajutsja) ▼MUZHY▲ Stoy, babi! Dubinki u boyarina ne vidno. Chevo? Dubinki? Sun te plyotku! (Kladut Khrushchovu v ruki pljotku) Vot tak! Dal she valyay! ▼BÁBI▲ Sidnem sidit, dumu dumayet, kak bi Borisu v ugodushku, kak bi voru napomoch zabit , zaporot lyud chestnoy. ▼VSE▲ Slava boyarinu, slava Borisovu! Slava boyarinu, slava Borisovu! Slava! (Klanjajutsja) Chest yu, pochest yu ti nas povazhival, v buryu, nepogod da v bezdorozhiye na rebiatkakh nashikh pokatyval, tonkoy plyotkoy postyogival. Slava boyarinu, slava Borisovu! Okh, uzh i slava tebe, boyarinu! Slava, slava vechnaya! (Klanjajutsja v zemlju. Vkhodit Jurodivyj, okrushjonnyj mal chishkami) ▼MAL CHISHKI▲ Trrrrrr! Zhelezni kolpak, zhelezni kolpak! Trrrrrr! Zhelezni kolpak, zhelezni kolpak! U-lyu-lyu-lyu, lyu-lyu-lyu! Trrrrrrr! ▼JURODIVYJ▲ (saditsja na kamen i pojot, pokachivajas ) Mesyac yedet, Kotyonok plachet. Jurodivi, vstavay, bogu pomolisya, khristu poklonisya. Khristos Bog nash. Budet vyodro budet mesyac, budet vyodro… Mecyac… ▼MAL CHISHKI▲ Zdavstvuy, zdavstvuy, Yurodivi Ivanych, vstan , nas pochestvuy ti, v poyas poklonisya nam. Kolpachok-to skin , kolpachok tyazhyol. (Udarjajut po zheleznomu kolpaku jurodivovo) Dzin , dzin , dzin ! Dzin , dzin , dzin ! `Ekh zvonit! ▼JURODIVYJ▲ A u menya kopeyechka yest ! ▼MAL CHISHKI▲ Shutish ! Ne naduyesh nas, nebos . ▼JURODIVYJ▲ Vish !… (Ishchet kopejechku) ▼MAL CHISHKI▲ (vyryvajut) Fit ! ▼JURODIVYJ▲ A-a-a! Obideli yurodivovo! A-a-a! Otnyali kopeyechku! A! A! A! A! ▼VARLAAM, MISAIL▲ (za scenoj) Solnce, luna pomerknuli, zvyozdy s nebes pokatilsya, vselennaya voskolebalasya ot tyazhkovo grekha Borisova! Brodit zver yo nevidannoye, brodit zver yo neslykhannoye, pozhirayet tela chelovecheskiye vo slavu grekha Borisova. (Blizhe) Muchat, pytayut bozhiy lyud, a muchat slugi Borisovy. Naushchen em sily adavoy vo slavu prestola Sataninskovo! ▼LJUDI▲ (Podvigajutsja vpravo ot zritelja) Chto b to bilo? Ot Moskvy idut svyatye starcy. Ktoy-to, bratcy? Pesnyu vedut o koznyakh Borisa, o pytkakh svirepykh, o mukakh zhestokikh chto terpit lyud nepovinni. ▼VARLAAM, MISAIL▲ Stonet myatyotsya svyataya Rus , a stonet pod rukoy bogo-otstupnika, pod proklyatoy rukoy care-ubiycy v proslavlen e grekha nezamolimovo. ▼LJUDI▲ Gayda! Raskhodilas , razgulyalas sila, udal molodeckaya. Raskhodilas , razgulyalas sila, Pishet polymem krov kazackaya. Podnimalasya so dna sila pododonnaya. Podnimalasya, razgulyalasya pododonnaya, ne-ugomonnaya, goy! Oy ti silushka, oy ti sila bedovaya! Oy ti sila, silushka, Ty ne viday molodcev, molodcev udalykh. Oy, ti day im ponateshit sya, Ponateshit sya, silushka, day! ▼VARLAAM, MISAIL▲ Vosprimite lyudiye, carya zakonnovo, vosprimite bogom spasyonnovo, ot ubiycy bogom ukrytovo. Vosprimite, lyudiye, vy tsarya Dimitriya Ivanovicha! ▼LJUDI▲ Raskhodilas , razgulyalas udal … ▼VARLAAM, LJUDI▲ Ryshchut, brodyat slugi Borisa, pytayut lyud nepovinni. ▼MISAIL, LYUDI▲ Ryshchut, brodyat slugi Borisa, pytayut lyud nepovinni. ▼VARLAAM, MISAIL▲ Pytkoy pytayut, dushat v zastenke lyud nepovinni, lyud pravoslavni. ▼LJUDI▲ Smert , Smert , smert Borisu! Tsaryeubitse smert ! ▼VSE▲ Tsaryeubitse smert ! ▼LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ▲ (za scenoj) Domine, Domine, salvum fac regem Demetrium Moscoviae! ▼LJUDI▲ Kovo yeshchyo nelyogkaya nesyot? Slovo volki voyut. (Begut vlevo, navstrechu ijezuitam) Chto za d yavoly? ▼LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ▲ (blizhe) Domine, domine, salvum fac, salvum fac, salvum fac, salvum fac! ▼VARLAAM▲ Voron yo poganoye! Podika, tozhe vozglashayut carevicha! Ne popustim otec Misail? ▼MISAIL▲ Ne popustim! ▼LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ▲ Domine, domine, salvum fac regem Demetrium, regem Demetrium Moscoviae! ▼MISAIL, VARLAAM▲ Dushi voron proklyatykh! ▼LJUDI▲ Gayda! Dushi! Davi! A, krovososy! Kolduny poganye! (Khvatajut ijezuitov) ▼VARLAAM▲ Da voznesutsya na drevo blagolepno, ▼VARLAAM, MISAIL▲ Da vosproslavyat vselennuyu glasom veliim. ▼LJUDI▲ Gayda! ▼LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ▲ Sanctisima virgo, juva, juva servos tuos! ▼VARLAAM▲ Krepche vyazhi! Da presechetsya maniye dlaney. Da otrinetsya pomoshch desnicy! ▼LJUDI▲ Gayda! Na osinu! (Tolpa tashchit ijezuitov za scenu) ▼LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ▲ (za scenoj) Sanctisima virgo, yuva servos tuos, servos tuos! (Ostavshijesja na scene brodjagi prislushivajutsja. Shestvije vojska Samozvanca. Tolpa brodjat snova napolnjajet scenu) ▼VARLAAM, MISAIL▲ Slava tebe, tsarevichu, bogom spasyonnomu, Slava tebe, tsarevichu, bogom ukrytomu! ▼LJUDI▲ Slava tsarevichu, bogom spasyonnomu, bogom ukrytomu! Slava tebe, bogom spasyonnomu! (Samozvanec v"ezzhajet verkhom) Zhivi i zdravstvuy. Dimitriy Ivanovich! Slava, slava! Slava, slava, slava! ▼SAMOZVANEC▲ (S konja) My, Dimitriy Ivanovich, bozh im izvoleniyem tsarevich vseya Rusii, knyaz ot kolena predkov nashikh, vas, gonimykh Godunovym, zovyom k sebe i obeshchayem milost i zashchitu. ▼KRUSHCHOV▲ Gospodi! Syn Ioannov, slava tebe! (Klanjajetsja v zemlju) ▼SAMOZVANEC▲ Vstan , boyarin! Za nami vsled, na slavni boy! Na rodinu svyatuyu, (podnimajas po spusku vnravo) v Moskvu, v zlatoverkhiy Kreml . (Tolpa idjot za Samozvancem) ▼LJUDI▲ Slava tebe, tsar batyushka! Slava tebe, Dimitriy Ivanovich! Slava! ▼LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ▲ Deo gloria, gloria, deo, deo gloria, deo gloria!… ▼JURODIVYJ▲ (Saditsja na kamen . Sprava za scenoj zarevo sil novo pozhara) Leytes , leytes , slyozy gor kiye, plach , plach , dusha pravoslavnaya! Skoro vrag pridyot i nastanet t ma. temen tyomnaya, neproglyadnaya. Gore, gore Rusi! Plach , plach , ruskiy lyud, golodni lyud!… Kartina Vtoraya (Granovitaja palata v Moskovskom kremle. Po bokam skam i. Napravo vykhod na Krasnoje kryl co; nalevo v terema. Sprava, blizhe k rampe - stol s pis mennymi prinadlezhnostjami. Leveje - carskoje mesto. Chrezvychajnoje zasedanije bojarskoj dumy) ▼BOJARE (I)▲ Chto zh, poydyom na golosa, boyare. ▼BOJARE (II)▲ Vam pervym nachinat , boyare. ▼BOJARE (I)▲ Da, nashe mneniye davno gotovo. (Shchelkalovu) Pishi, Andrey Mikhaylych. ▼BOJARE (III)▲ Zlodeya, kto b ni bil on, skaznit . ▼BOJARE (II)▲ Stoy, boyare! Vy prezhde izvoli, a tam skazni, pozhaluy. ▼BOJARE (III)▲ Ladno… ▼BOJARE (IV)▲ Nu, ne sovsem-to ladno. ▼BOJARE (I)▲ Da nu, boyare, ne sbivayte! ▼BOJARE (III)▲ Zlodeya, kto b ni bil on, imat i pytat na dybe krepko. ▼BOJARE (I)▲ A tam zkaznit i trup yevo povesit ; pust klyuyut vrany golodnye! ▼BOJARE (IV)▲ Trup yevo predat sozhzhen yu na lobnom meste vsenarodno, i trizhdy proklyast tot prakh pogani. ▼BOJARE (II)▲ I raseyat prakh proklyati za zastavami po vetru, ▼VSE BOJARE▲ chtob i sled prostyl naveki pobrodyagi-samozvanca; ▼BOJARE (II, IV)▲ I kazhdovo, kto s nim yedinomyslit, skaznit ▼VSE BOJARE▲ I trup k pozornomu stolbu pribit , o chyom ukazy razoslat povsemestno. Po syolam, gorodam i po posadam, po vsey Rusi chitat v soborakh i tserkvakh, na ploshchadyakh i skhodakh. I gospoda molit koleno preklonenno, da szhalitsya nad Rus yu mnogostradal noy. ▼BOJARE (I, IV)▲ Zhal , Shuyskovo nyet knyazya. ▼BOJARE (II, III)▲ Khot i kramol nik, a bez nevo, kazhis , ne ladno vyshlo mnen e. (Vkhodit Shúyski) ▼SHÚYSKI▲ Prostite mne, boyare… ▼BOJARE (I, IV)▲ `Ek, lyogok na pomine! ▼SHÚYSKI▲ Pozapozdal malen ko… ne vovremya pozhalovat izvolil… Namedni, ukhodya ot gosudarya, skorbia vsem serdcem, radeya o dushe tsaryovoy, ya v shchyolochku sluchayno zaglyanul. O, chto uvidel ya, boyare! Bledni, kholodnym potom oblivayas , drozha vsem telom, nesvyazno bormocha kakiye-to slova chudnye, gnevo ochami sverkaya, kakoy-to mukoy taynoy terzayas , stradalec gosudar tomilsya. Vdrug posinel, glaza ustavil v ugol i, strashno stenya i churayas … ▼BOJARE▲ Lzhyosh ! Lzhyosh , knyaz ! ▼SHÚYSKI▲ K tsarevichu pogibshemu vzyvaya, ▼BOJARE▲ Chto?… ▼SHÚYSKI▲ prizrak yevo besil no otgonyaya, (Tsar Boris vkhodit) Chur, chur, sheptal, ▼BORIS▲ (govorkom) Chur, chur! ▼SHÚYSKI▲ Chur, ditya! (zavidja Borisa) Tishe! Tsar … tsar … ▼BORIS▲ Chur, chur! ▼BOJARE▲ O Gospodi! S nami krestnaya sila! ▼BORIS▲ Chur, chur… Kto govorit "ubiyca"? Ubiycy nyet! Zhiv, zhiv malyutka. A Shuyskovo za lzhivuyu prisyagu chetvertovat ! ▼SHÚYSKI▲ Blagodat gospodnya nad toboy! ▼BORIS▲ (Prislushivajetsja) A? (Prikhodit v sebja) Ja sozval vas, boyare, (idjot k carskomu mestu) na vashu mudrost polagayus . V godinu bed i tyazhkikh ispytaniy vy mne pomoshchniki, boyare. ▼SHÚYSKI▲ Velikiy gosudar , dozvol mne, nerazumnomu, smirennomu rabu slovo molvit . Zdes , u krasnovo kryl ca, starec smirenni zhdyot soyizvolen ya predstat pred ochi tvoyi svetlye. Muzh pravdy i soveta, muzh zhizni bezuprechnoy, velikuyu on taynu povedat khochet. ▼BORIS▲ Byt tak. Zovi yevo. (Shúyski ukhodit. V storonu) Beseda starca, bit mozhet, uspokoyit trevogu taynuyu izmuchennoy dushi!… ▼PIMEN▲ (vkhodit i ostanavlivajetsja, pristal no smotrja na Borisa) Smirenni inok, v delakh mirskikh nemudri sudiya, derzayet dnes podat svoy golos… ▼BORIS▲ Raskazyvay, starik, vsyo, chto znayesh , bez utayki. ▼PIMEN▲ Odnazhdy, v vecherniy chas, prishyol ko mne pastukh, uzhe mastiti starec, i taynu mne chudesnuyu povedal. "Jeshchyo rebionkom, skazal on, ya oslep i s toy pory ne znal ni dnya, ni nochi do starosti. Naprasno ya lechilsya i zeliyem, i taynym nasheptan em, naprasno ya iz kladezey svyatykh kropil vodoy celebnoy ochi, naprasno! I tak ya t me svoyey privyk, chto dazhe sny moyi mne vidennykh veshchey uzh ne yavlyali, a snilis tol ko zvuki. Raz v glubokom sne, vdrugslyshu Detskiy golos zovyot menya," tak vnyatno zovyot Vstan , dedushka, vstan , idi ti v Uglichgrad, zaydi v sobor Preobrazhen ya, tam pomolis ti nad moyey mogilkoy… Znay, dedushka, Dimitriy ya tsarevich; gospod priyal menya v lik angelov svoyikh i ya teper Rusi velikiy chudotvorec… Prosnulsya ya, podumal, vzyal s soboyu vnuka i v dal niy put poplyolsya. I tol ko chto sklonilsya nad mogilkoy, tak khorosho vdrug stalo i slyozy polilis , obil no tikho polilis , i ya uvidel i bozhi svet, i vnuka, i mogilku. ▼BORIS▲ Oy! Dushno! Dushno! Svetu! (Padajet bez chuvsv na ruki bojar) Tsarevicha skorey! Okh! Tyazhko mne! Skhimu! Ostav te nas! Uydite vse! (Bojare sazhajut jevo. Chast bojar bezhit za carevichem, drugaja v Chudov monastyr . Bbegajet Feodor) Proshchay, moy syn, umirayu! (Feodor) Seychas ti carstvovat nachnyosh . Ne sprashivay, kakim putyom ya carstvo priobryol; tebe ne nuzhno znat . Ty tsarstvovat po pravu budesh , kak moy naslednik, kak syn moy pervorodni. Syn moy, ditya moyo rodnoye! Ne v veryaysya navetam boyar kramol nykh, zorko sledi za ikh snoshen yami taynymi s Litvoyu; izmenu karay bez poshchady, bez milosti karay; strogo vnikay v sud narodni, sud nelicemerni. Stoy na strazhe borcom za veru pravuyu, svyato chti svyatykh ugodnikov bozh ikh. Sestru svoyu, tsarevnu, beregi, moy syn; ti yey odin khranitel ostayosh sya, nashey Kseniyi, golubke chistoy. Gospodi! Gospodi! Vozzri, molyu, na slyozy greshnovo otca! Ne za sebia molyu, ne za sebia, moy bozhe!… (pochti govorkom) S gorney, nepristupnoy vysoti proley ti blagodatni svet na chad moyikh nevinnykh… krotkikh, chistykh… Sily nebesnye!… Strazhi trona predvechnovo!… (obnimajet syna) Krylami svetlymi vy okhranite moyo ditya rodnoye ot bed i zol, ot iskusheniy! (prizhimajet k sebe i celujet syna. Protjazhnyj udar kolokola i pogrebal nyj perezvon) Zvon! Pogrebal ni zvon! ▼PEVCHIJE▲ (Pevchie za scenoj) Plach te, plach te, lyudiye, nest bo zhizni v nyom i nemy usta yevo, i ne dast otveta. Plach te! Alliluya! ▼BORIS▲ Nadgrobni vopl ! Skhima, svyataya skhima… v monakhi tsar idyot. (Bojare i pevchije vkhodjat na scenu) ▼FEODOR▲ Gosudar , uspokoysya! Gospod pomozhet. ▼BORIS▲ Nyet, nyet syn moy, chas moy probil… ▼PEVCHIJE▲ Vizhu mladenca umirayushcha, i rydayu, plachu; myatyotsya, trepeshchet on. I k pomoshchi vzyvayet, i nyet yemu spasen ya… ▼BORIS▲ Bozhe! Bozhe! Tyazhko mne! Uzhel grekha ne zamolyu? O, zlaya smert ! Kak muchish ti zhestoko! (Vskakivajet, ostanavlivajutsja) Povremenite Ja tsar yeshchyo! Ja tsar yeshchyo… (khvatajetsja za serdce i padaet v kreslo) Bozhe! Smert ! (govorkom) Prosti menya! (bojaram, ukazyvaja na syna) Vot, vot tsar vash… tsar … prostite… Prostite… (shopotom) ▼BOJARE▲ (shopotom) Uspne… DEISTVIYE CETVOROYE Kartina Pervaya Lesnaja progalina pod Kromami. Sprava spusk i za nim stena goroda. Ot spuska cherez scenu-doroga. Prjamo-lesnaja chashcha. U samovo spuska-bol shoj pen . Kriki tolpy brodjag za scenoju. Po spusku vryvajetsja tolpa brodjag. V tolpe bojarin Khrushchov, svjazannyj MUZHY Vali syuda! Na pen sadi, na pen , rebiata! Vot tak! Sazhajut Khrushchova na pen A chtob ne bol no vyl, chtob gorlyshko boyarskoye ne portil, zakonopat ! Zatykajut Khrushchovu rot obryvkom okhabnja Vazhno! Chtozh, bratcy? Al tak bez pochyotu boyarina ostavim? Tak bez pochyotu! Tak, neladno; vsyo zh on borisov voyevoda. Boris-ot vorovski prestolom carskim pravil, a on u vora voroval. Chto zh? Za to yemu pochyot, kak voru dobromu. `Ey! Ryndy! Fomka! Jepikhan! Za boyarina! Dvoje iz tolpy s dubinkami stanovjatsja za Khrushchovym Vazhno!… Chtoy-to za nevidal ! Al nikoli boyarin nash zaznobushki ne vedal? Kudi te k chyortu! Boyarin bez zaznobi, chto pirog bez nachinki odin sukhar . Afim ya, golubka, tebe uzh bayut, vtoraya sotnya podstupila, tak ono ne boyazno… Vali, krasavica, k boyarinu. {Iz tolpy vykhodit starukha, krjakhtja i pokashlivaja, i napravljajetsja k Khrushchovu} Vali! Kha, kha, kha, kha! Ladno! Davayte velichat ! `Ey, vy, babi, zavodi! Khor raspolagajetsja polukruzhijem vokrug Khrushchova BÁBI Ne sokol letit po podnebes yu, ne borzi kon mchitsya po polyu, sidnem sidit boyarinushka, dumu dumayet. VSE Slava boyarinu, slava Borisovu! Slava! Klanjajutsja MUZHY Stoy, babi! Dubinki u boyarina ne vidno. Chevo? Dubinki? Sun te plyotku! Kladut Khrushchovu v ruki pljotku Vot tak! Dal she valyay! BÁBI Sidnem sidit, dumu dumayet, kak bi Borisu v ugodushku, kak bi voru napomoch zabit , zaporot lyud chestnoy. VSE Slava boyarinu, slava Borisovu! Slava boyarinu, slava Borisovu! Slava! Klanjajutsja Chest yu, pochest yu ti nas povazhival, v buryu, nepogod da v bezdorozhiye na rebiatkakh nashikh pokatyval, tonkoy plyotkoy postyogival. Slava boyarinu, slava Borisovu! Okh, uzh i slava tebe, boyarinu! Slava, slava vechnaya! Klanjajutsja v zemlju. Vkhodit Jurodivyj, okrushjonnyj mal chishkami MAL CHISHKI Trrrrrr! Zhelezni kolpak, zhelezni kolpak! Trrrrrr! Zhelezni kolpak, zhelezni kolpak! U-lyu-lyu-lyu, lyu-lyu-lyu! Trrrrrrr! JURODIVYJ saditsja na kamen i pojot, pokachivajas Mesyac yedet, Kotyonok plachet. Jurodivi, vstavay, bogu pomolisya, khristu poklonisya. Khristos Bog nash. Budet vyodro budet mesyac, budet vyodro… Mecyac… MAL CHISHKI Zdavstvuy, zdavstvuy, Yurodivi Ivanych, vstan , nas pochestvuy ti, v poyas poklonisya nam. Kolpachok-to skin , kolpachok tyazhyol. Udarjajut po zheleznomu kolpaku jurodivovo Dzin , dzin , dzin ! Dzin , dzin , dzin ! `Ekh zvonit! JURODIVYJ A u menya kopeyechka yest ! MAL CHISHKI Shutish ! Ne naduyesh nas, nebos . JURODIVYJ Vish !… Ishchet kopejechku MAL CHISHKI vyryvajut Fit ! JURODIVYJ A-a-a! Obideli yurodivovo! A-a-a! Otnyali kopeyechku! A! A! A! A! VARLAAM, MISAIL za scenoj Solnce, luna pomerknuli, zvyozdy s nebes pokatilsya, vselennaya voskolebalasya ot tyazhkovo grekha Borisova! Brodit zver yo nevidannoye, brodit zver yo neslykhannoye, pozhirayet tela chelovecheskiye vo slavu grekha Borisova. Blizhe Muchat, pytayut bozhiy lyud, a muchat slugi Borisovy. Naushchen em sily adavoy vo slavu prestola Sataninskovo! LJUDI Podvigajutsja vpravo ot zritelja Chto b to bilo? Ot Moskvy idut svyatye starcy. Ktoy-to, bratcy? Pesnyu vedut o koznyakh Borisa, o pytkakh svirepykh, o mukakh zhestokikh chto terpit lyud nepovinni. VARLAAM, MISAIL Stonet myatyotsya svyataya Rus , a stonet pod rukoy bogo-otstupnika, pod proklyatoy rukoy care-ubiycy v proslavlen e grekha nezamolimovo. LJUDI Gayda! Raskhodilas , razgulyalas sila, udal molodeckaya. Raskhodilas , razgulyalas sila, Pishet polymem krov kazackaya. Podnimalasya so dna sila pododonnaya. Podnimalasya, razgulyalasya pododonnaya, ne-ugomonnaya, goy! Oy ti silushka, oy ti sila bedovaya! Oy ti sila, silushka, Ty ne viday molodcev, molodcev udalykh. Oy, ti day im ponateshit sya, Ponateshit sya, silushka, day! VARLAAM, MISAIL Vosprimite lyudiye, carya zakonnovo, vosprimite bogom spasyonnovo, ot ubiycy bogom ukrytovo. Vosprimite, lyudiye, vy tsarya Dimitriya Ivanovicha! LJUDI Raskhodilas , razgulyalas udal … VARLAAM, LJUDI Ryshchut, brodyat slugi Borisa, pytayut lyud nepovinni. MISAIL, LYUDI Ryshchut, brodyat slugi Borisa, pytayut lyud nepovinni. VARLAAM, MISAIL Pytkoy pytayut, dushat v zastenke lyud nepovinni, lyud pravoslavni. LJUDI Smert , Smert , smert Borisu! Tsaryeubitse smert ! VSE Tsaryeubitse smert ! LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ za scenoj Domine, Domine, salvum fac regem Demetrium Moscoviae! LJUDI Kovo yeshchyo nelyogkaya nesyot? Slovo volki voyut. Begut vlevo, navstrechu ijezuitam Chto za d yavoly? LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ blizhe Domine, domine, salvum fac, salvum fac, salvum fac, salvum fac! VARLAAM Voron yo poganoye! Podika, tozhe vozglashayut carevicha! Ne popustim otec Misail? MISAIL Ne popustim! LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ Domine, domine, salvum fac regem Demetrium, regem Demetrium Moscoviae! MISAIL, VARLAAM Dushi voron proklyatykh! LJUDI Gayda! Dushi! Davi! A, krovososy! Kolduny poganye! Khvatajut ijezuitov VARLAAM Da voznesutsya na drevo blagolepno, VARLAAM, MISAIL Da vosproslavyat vselennuyu glasom veliim. LJUDI Gayda! LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ Sanctisima virgo, juva, juva servos tuos! VARLAAM Krepche vyazhi! Da presechetsya maniye dlaney. Da otrinetsya pomoshch desnicy! LJUDI Gayda! Na osinu! Tolpa tashchit ijezuitov za scenu LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ za scenoj Sanctisima virgo, yuva servos tuos, servos tuos! Ostavshijesja na scene brodjagi prislushivajutsja. Shestvije vojska Samozvanca. Tolpa brodjat snova napolnjajet scenu VARLAAM, MISAIL Slava tebe, tsarevichu, bogom spasyonnomu, Slava tebe, tsarevichu, bogom ukrytomu! LJUDI Slava tsarevichu, bogom spasyonnomu, bogom ukrytomu! Slava tebe, bogom spasyonnomu! Samozvanec v"ezzhajet verkhom Zhivi i zdravstvuy. Dimitriy Ivanovich! Slava, slava! Slava, slava, slava! SAMOZVANEC S konja My, Dimitriy Ivanovich, bozh im izvoleniyem tsarevich vseya Rusii, knyaz ot kolena predkov nashikh, vas, gonimykh Godunovym, zovyom k sebe i obeshchayem milost i zashchitu. KRUSHCHOV Gospodi! Syn Ioannov, slava tebe! Klanjajetsja v zemlju SAMOZVANEC Vstan , boyarin! Za nami vsled, na slavni boy! Na rodinu svyatuyu, podnimajas po spusku vnravo v Moskvu, v zlatoverkhiy Kreml . Tolpa idjot za Samozvancem LJUDI Slava tebe, tsar batyushka! Slava tebe, Dimitriy Ivanovich! Slava! LAVICKIJ, CHERNIKOVSKIJ Deo gloria, gloria, deo, deo gloria, deo gloria!… JURODIVYJ Saditsja na kamen . Sprava za scenoj zarevo sil novo pozhara Leytes , leytes , slyozy gor kiye, plach , plach , dusha pravoslavnaya! Skoro vrag pridyot i nastanet t ma. temen tyomnaya, neproglyadnaya. Gore, gore Rusi! Plach , plach , ruskiy lyud, golodni lyud!… Kartina Vtoraya {Granovitaja palata v Moskovskom kremle. Po bokam skam i. Napravo vykhod na Krasnoje kryl co; nalevo v terema. Sprava, blizhe k rampe - stol s pis mennymi prinadlezhnostjami. Leveje - carskoje mesto. Chrezvychajnoje zasedanije bojarskoj dumy} BOJARE I Chto zh, poydyom na golosa, boyare. BOJARE II Vam pervym nachinat , boyare. BOJARE I Da, nashe mneniye davno gotovo. Shchelkalovu Pishi, Andrey Mikhaylych. BOJARE III Zlodeya, kto b ni bil on, skaznit . BOJARE II Stoy, boyare! Vy prezhde izvoli, a tam skazni, pozhaluy. BOJARE III Ladno… BOJARE IV Nu, ne sovsem-to ladno. BOJARE I Da nu, boyare, ne sbivayte! BOJARE III Zlodeya, kto b ni bil on, imat i pytat na dybe krepko. BOJARE I A tam zkaznit i trup yevo povesit ; pust klyuyut vrany golodnye! BOJARE IV Trup yevo predat sozhzhen yu na lobnom meste vsenarodno, i trizhdy proklyast tot prakh pogani. BOJARE II I raseyat prakh proklyati za zastavami po vetru, VSE BOJARE chtob i sled prostyl naveki pobrodyagi-samozvanca; BOJARE II, IV I kazhdovo, kto s nim yedinomyslit, skaznit VSE BOJARE I trup k pozornomu stolbu pribit , o chyom ukazy razoslat povsemestno. Po syolam, gorodam i po posadam, po vsey Rusi chitat v soborakh i tserkvakh, na ploshchadyakh i skhodakh. I gospoda molit koleno preklonenno, da szhalitsya nad Rus yu mnogostradal noy. BOJARE I, IV Zhal , Shuyskovo nyet knyazya. BOJARE II, III Khot i kramol nik, a bez nevo, kazhis , ne ladno vyshlo mnen e. Vkhodit Shúyski SHÚYSKI Prostite mne, boyare… BOJARE I, IV `Ek, lyogok na pomine! SHÚYSKI Pozapozdal malen ko… ne vovremya pozhalovat izvolil… Namedni, ukhodya ot gosudarya, skorbia vsem serdcem, radeya o dushe tsaryovoy, ya v shchyolochku sluchayno zaglyanul. O, chto uvidel ya, boyare! Bledni, kholodnym potom oblivayas , drozha vsem telom, nesvyazno bormocha kakiye-to slova chudnye, gnevo ochami sverkaya, kakoy-to mukoy taynoy terzayas , stradalec gosudar tomilsya. Vdrug posinel, glaza ustavil v ugol i, strashno stenya i churayas … BOJARE Lzhyosh ! Lzhyosh , knyaz ! SHÚYSKI K tsarevichu pogibshemu vzyvaya, BOJARE Chto?… SHÚYSKI prizrak yevo besil no otgonyaya, Tsar Boris vkhodit Chur, chur, sheptal, BORIS govorkom Chur, chur! SHÚYSKI Chur, ditya! zavidja Borisa Tishe! Tsar … tsar … BORIS Chur, chur! BOJARE O Gospodi! S nami krestnaya sila! BORIS Chur, chur… Kto govorit "ubiyca"? Ubiycy nyet! Zhiv, zhiv malyutka. A Shuyskovo za lzhivuyu prisyagu chetvertovat ! SHÚYSKI Blagodat gospodnya nad toboy! BORIS Prislushivajetsja A? Prikhodit v sebja Ja sozval vas, boyare, idjot k carskomu mestu na vashu mudrost polagayus . V godinu bed i tyazhkikh ispytaniy vy mne pomoshchniki, boyare. SHÚYSKI Velikiy gosudar , dozvol mne, nerazumnomu, smirennomu rabu slovo molvit . Zdes , u krasnovo kryl ca, starec smirenni zhdyot soyizvolen ya predstat pred ochi tvoyi svetlye. Muzh pravdy i soveta, muzh zhizni bezuprechnoy, velikuyu on taynu povedat khochet. BORIS Byt tak. Zovi yevo. Shúyski ukhodit. V storonu Beseda starca, bit mozhet, uspokoyit trevogu taynuyu izmuchennoy dushi!… PIMEN vkhodit i ostanavlivajetsja, pristal no smotrja na Borisa Smirenni inok, v delakh mirskikh nemudri sudiya, derzayet dnes podat svoy golos… BORIS Raskazyvay, starik, vsyo, chto znayesh , bez utayki. PIMEN Odnazhdy, v vecherniy chas, prishyol ko mne pastukh, uzhe mastiti starec, i taynu mne chudesnuyu povedal. "Jeshchyo rebionkom, skazal on, ya oslep i s toy pory ne znal ni dnya, ni nochi do starosti. Naprasno ya lechilsya i zeliyem, i taynym nasheptan em, naprasno ya iz kladezey svyatykh kropil vodoy celebnoy ochi, naprasno! I tak ya t me svoyey privyk, chto dazhe sny moyi mne vidennykh veshchey uzh ne yavlyali, a snilis tol ko zvuki. Raz v glubokom sne, vdrugslyshu Detskiy golos zovyot menya," tak vnyatno zovyot Vstan , dedushka, vstan , idi ti v Uglichgrad, zaydi v sobor Preobrazhen ya, tam pomolis ti nad moyey mogilkoy… Znay, dedushka, Dimitriy ya tsarevich; gospod priyal menya v lik angelov svoyikh i ya teper Rusi velikiy chudotvorec… Prosnulsya ya, podumal, vzyal s soboyu vnuka i v dal niy put poplyolsya. I tol ko chto sklonilsya nad mogilkoy, tak khorosho vdrug stalo i slyozy polilis , obil no tikho polilis , i ya uvidel i bozhi svet, i vnuka, i mogilku. BORIS Oy! Dushno! Dushno! Svetu! Padajet bez chuvsv na ruki bojar Tsarevicha skorey! Okh! Tyazhko mne! Skhimu! Ostav te nas! Uydite vse! {Bojare sazhajut jevo. Chast bojar bezhit za carevichem, drugaja v Chudov monastyr . Bbegajet Feodor} Proshchay, moy syn, umirayu! Feodor Seychas ti carstvovat nachnyosh . Ne sprashivay, kakim putyom ya carstvo priobryol; tebe ne nuzhno znat . Ty tsarstvovat po pravu budesh , kak moy naslednik, kak syn moy pervorodni. Syn moy, ditya moyo rodnoye! Ne v veryaysya navetam boyar kramol nykh, zorko sledi za ikh snoshen yami taynymi s Litvoyu; izmenu karay bez poshchady, bez milosti karay; strogo vnikay v sud narodni, sud nelicemerni. Stoy na strazhe borcom za veru pravuyu, svyato chti svyatykh ugodnikov bozh ikh. Sestru svoyu, tsarevnu, beregi, moy syn; ti yey odin khranitel ostayosh sya, nashey Kseniyi, golubke chistoy. Gospodi! Gospodi! Vozzri, molyu, na slyozy greshnovo otca! Ne za sebia molyu, ne za sebia, moy bozhe!… pochti govorkom S gorney, nepristupnoy vysoti proley ti blagodatni svet na chad moyikh nevinnykh… krotkikh, chistykh… Sily nebesnye!… Strazhi trona predvechnovo!… obnimajet syna Krylami svetlymi vy okhranite moyo ditya rodnoye ot bed i zol, ot iskusheniy! prizhimajet k sebe i celujet syna. Protjazhnyj udar kolokola i pogrebal nyj perezvon Zvon! Pogrebal ni zvon! PEVCHIJE Pevchie za scenoj Plach te, plach te, lyudiye, nest bo zhizni v nyom i nemy usta yevo, i ne dast otveta. Plach te! Alliluya! BORIS Nadgrobni vopl ! Skhima, svyataya skhima… v monakhi tsar idyot. Bojare i pevchije vkhodjat na scenu FEODOR Gosudar , uspokoysya! Gospod pomozhet. BORIS Nyet, nyet syn moy, chas moy probil… PEVCHIJE Vizhu mladenca umirayushcha, i rydayu, plachu; myatyotsya, trepeshchet on. I k pomoshchi vzyvayet, i nyet yemu spasen ya… BORIS Bozhe! Bozhe! Tyazhko mne! Uzhel grekha ne zamolyu? O, zlaya smert ! Kak muchish ti zhestoko! Vskakivajet, ostanavlivajutsja Povremenite Ja tsar yeshchyo! Ja tsar yeshchyo… khvatajetsja za serdce i padaet v kreslo Bozhe! Smert ! govorkom Prosti menya! bojaram, ukazyvaja na syna Vot, vot tsar vash… tsar … prostite… Prostite… shopotom BOJARE shopotom Uspne… Mussorgsky,Modest/Boris Godunov/
https://w.atwiki.jp/karishooterwiki/pages/530.html
三重県,三重郡 住所三重県三重郡朝日町大字小向御田295-1 交通近鉄名古屋線 伊勢朝日駅から東へ徒歩10分 国道1号沿いの中古ショップ『モノマニア』の近く 料金1クレジット50円 設置タイトル怒首領蜂 デススマイルズ メガブラックレーベル エスプガルーダII (5機設定) ウルフファング ストライカーズ1945PLUS 営業時間10:00 ~ 23:45 駐車場あり TEL059-376-3011 URLJOY PLAZA アーバンスクエア朝日店 地図マピオン yahoo! Google 備考2階は閉鎖されており、列挙されたタイトルは全て1階で稼働中。(3階はカラオケ屋) 設定に関しては全てノーマルだが、ガルーダ2のみ残機5機となっている。 STG以外のレゲーでは魔界村、天地を喰らうIIが設置されている。 地図上は三重郡朝日町小向294 10/31で閉店の予定でしたが、10/16以降、臨時休業状態となっており、このまま再開せず閉店となる模様。 最終更新日2014/10/20
https://w.atwiki.jp/and-visor/
アンドバイザー架空放送ネットワーク アンドバイザー架空放送ネットワーク(英 AndVisor Fictitious Broadcasting Network、略称 Visor)は、日本の架空放送局の共同体で構成されるテレビ放送ネットワークである。 番組供給ネットワークであるV NSとニュースネットワークであるV NNを合わせて Visor系列と表現することが一般的である。 概説 Visorは、主に番組の相互供給を目的に組織されたV NS(ブイ・エヌ・エス)と、ニュース供給を担う組織のV NN(ブイ・エヌ・エヌ)の2つを総称する組織である。 沖縄県域で架空放送を行う南西テレビ放送(略称 NTB)は、2018年の開局当初からNNN(日本テレビ系列)の加盟局として活動していたが、次第に実在局との編成の都合や権利関係の複雑さから、その活動の在り方に行き詰まっていた。新たな放送ネットワークを模索していたNTBは、2024年5月に親会社であるNTBホールディングスを主導とした自主的な放送ネットワークの立ち上げを発表した。過去にHNN系列を運営していた新関東テレビ(略称:TOKYO POLE)は、同年7月にNTBホールディングスの子会社となることを発表し、 Visorの発足に合流する形となった。 RNNやS1Nなどの他の架空放送ネットワークより後発ながら、同年9月に全国8社の放送局が加盟する Visor系列として正式に活動を開始した。 沿革 2024年(令和6年) 5月1日 - 南西テレビ放送(NTB)が Visorの基本計画を発表。同日、加盟受付についても発表。 5月6日 - V NN、V NSの事前エントリーを開始。 7月1日 - 事前エントリーを行った局を対象に加盟申請を開始。 9月1日 - Visorが正式に発足。初期加盟局8社と主要番組を発表。 9月30日 - V NN、V NSとしての放送を開始。 加盟局 ※都道府県コード順 放送エリア 略称 放送局 ネット形式 備考 北海道 CSB 札幌放送 基幹局 埼玉県・東京都・神奈川県・千葉県 TOKYO POLE 新関東テレビ 基幹局 石川県・富山県・福井県 HRT 北陸メディアテレビ 基幹局 静岡県・山梨県・長野県 TBH 東海文化放送 基幹局 広島県 MTB もみじテレビ 基幹局 福岡県・宮崎県・佐賀県・熊本県・鹿児島県 OTT 岡高テレビ 一般 テレビ新生系列とのクロスネット局 大分県 KMB 九州北部放送 一般 スシテレビ系列、宮崎サンライズテレビ系列、レイテレビ系列局 沖縄県 NTB 南西テレビ 基幹局 主な番組 マナナ! マナナ・ド V&NN news Stand tag+ アルーム news mono news MESSE シンバラ
https://w.atwiki.jp/mtgwiki/pages/169.html
Bassorah Bassorah(バッズーラ) ラバイア/Rabiah全土でも屈指の大都市の一つ。 鳥の乙女/Bird Maiden、砂漠の遊牧民、漂泊民(gypsies)など多種多様な種族からなる住人を誇る。 大バザールが開かれ膨大な量と種類の商品が取り引きされ、手に入らないものはないとの評判。 この都市のバザールを凌ぐ規模のものはバグダッドのバザールのみ。 また、モスク寺院地区(Mosque Quarter)を有する。 バッズーラ商人(Bassoran merchant)は、どういうわけか他の次元の奇妙な品物でも店に並べているという。 敬虔なる修道僧(Dervish)テイザー/Taysirの故郷。 訳語 「Bassorah」はアメコミ版アラビアンナイトの巻末の発音ガイドで「BOZZ-rah」とされているため、ここでは「バッズーラ」とした。 参考 アラビアンナイト ラバイア/Rabiah Arabian Nights on the World of MAGIC:the Gathering(アメコミ版アラビアンナイト) A Time to Gather(アメコミ版アラビアンナイトvol.1) And Then There Was One(アメコミ版アラビアンナイトvol.2) Eater of the Infinite(Encyclopedia Dominiaの掌編) Bassorah(Encyclopedia Dominiaの見出し語) 背景世界/ストーリー用語
https://w.atwiki.jp/towerunitejp/pages/73.html
4人まで参加可能なボウリングゲーム。 簡単なマウス操作でボウリングを楽しむことができます。 また、建物に入って向かって右側のショップでは、投げるボールのカスタマイズをすることが出来ます。 遊び方 マウスを動かし投げる場所を決めてクリックします マウスを下側の色がついてる場所まで持っていくと上側にに色がつくので投げたい角度になるようにマウスを上に持ち上げます 持ち上げる時のマウス速度と角度が大切です スピンさせたい方向にクリックしてスピンの強さを決めます 獲得ユニット一覧 説明 獲得U Thanks For Playing ボウリングを1ゲームプレイする。 200 strike! 1投ですべてのピンを倒す 800 Spare! 2投ですべてのピンを倒す 600 Open Frame ストライクでもスペアでもない 200 Bowling Score *** スコア1につき10unit 10
https://w.atwiki.jp/seosprendimai/pages/10.html
SEO Sprendimai - Profesionalios SEO Paslaugos Vilniuje Mes esame žaidimo viršuje, kai reikia reitingą mūsų klientams Google organinių paieškos ir verslo žemėlapių sąrašus. Mes siūlome geriausias SEO paslaugas Lietuvoje. Mes reitinguojame savo klientus pirmame puslapyje, šimtams tikslinių konkurencingų raktinių žodžių "Google" ir kitose pagrindinėse paieškos sistemose; mes rangas ir nacionalinių ir tarptautinių raktažodžių, kurie gauna tūkstančius paieškų kiekvieną mėnesį. Jei ieškote paieškos optimizavimo bendrovė Lietuvoje, mes numeris vienas pavadinimas, kad jūs galite pasitikėti, kad jums rezultatus savo verslą. Ilgą laiką, paieškos SEO Optimizacija buvo nepakankamai įvertintas aspektas interneto rinkodaros ir reklamos, bet nuo to laiko tapo gyvybiškai svarbus. Daugelis įmonių dabar įtraukė šią internetinės rinkodaros strategiją, kad taptų gerai įsitvirtinusios savo rinkoje ir labiau paklausios tarp savo tikslinių klientų. Kas yra SEO? SEO yra procesas, kai sukurtas srautas į verslo svetainę yra sustiprintas didinant jų matomumą "Google" paieškos sistemos rezultatuose. Ėjimas per procesą, mūsų SEO paslaugos apima nustatyti ir optimizuoti savo svetainę (onpage) ir pareikšti aukštos kokybės atgal nuorodas iš patikimų ir autoritetingų susijusių svetainių (offpage). Tada svetainė bus rodoma didesnė pirmuosiuose "Google" organinės paieškos rezultatų puslapiuose, kad būtų gauta raktinių žodžių informacija apie tai, apie ką yra svetainė. SEO paslaugų nauda Jūsų įmonei Kai mūsų SEO agentūra nustato kampaniją, pagrįstą paieškos optimizavimas, pirmoji nauda, kad jūs galite gauti, yra tai, kad jūsų svetainė bus tada turėti aukštesnę poziciją paieškos rezultatus ir daugiau lankytojų iš tikslinių lankytojų. Kai klientai ieško jūsų produktų ar paslaugų internete, yra didesnė tikimybė, kad jie jus suras iš karto. Internetiniai klientai linkę užtikrinti, kad paieškos rezultatų viršuje rastos svetainės yra svetainės, kuriose teikiamos geriausios paslaugos ir produktai. Būdamas rodoma šiose vietose bus daug lengviau jums užfiksuoti susidomėjimą ir dėmesį šių klientų. Pagerinus reitingą ir sąmoningumą, didėja eismas, o po to didėja pardavimai. Pajamų padidėjimas ateis natūraliai, nes padidėjo poveikio, kad jūsų svetainė gauna 24 valandas per parą, septynias dienas per savaitę, ir 365 dienas per metus. Search Engine Optimisation Iš Geriausių SEO Service Lietuvoje Kaip Lietuvos pirmaujančių SEO konsultavimo ekspertai mes dirbome su daugeliu įmonių ir įdėti naudoti įvairias išbandytas strategijas ir metodus, siekiant padidinti savo svetainės reitingą, galite būti tikri, kad jūsų pardavimai taip pat didės laikui bėgant. Mūsų konsultantai dirbs kartu su jumis kurdami geriausias strategijas ir metodus, atitinkančius jūsų poreikius, reikalavimus ir biudžetą. SEO Paslaugos Vilniuje - Įvadas į tai, ką mes darome SEO Sprendimai kaip viena iš geriausių šalies SEO agentūrų, mes esame įsipareigoję teikti pasaulinio lygio rezultatus, aukšto lygio reitingą ir nuolatinį augimą. Mūsų komanda žada įdėti į sunkų darbą, būtiną siekiant maksimaliai padidinti savo paieškos optimizavimo metodus, įskaitant naudojant mūsų vidaus įrankiai. Nesvarbu, ar tai smulkusis verslas, ar didelė korporacija, mes turime galimybę tinkamai atlikti veiksmus. Su mūsų paketas SEO paslaugu kaina, klientai gali individualizuoti savo rinkodaros kompaniją ir sukurti kažką verta. https //seosprendimai.lt/seo-paslaugos/
https://w.atwiki.jp/towerunitejp/pages/24.html
プラザサーバー内で遊べるミニゲーム一覧 BOWLING(実装済み) ボーリング LASER TAG(実装済み) レーザー戦FPS DarkVoyage(実装済み) シューティングライドアトラクション DuelingArena(未実装) アリーナPvP FPS TRIVIA(実装済み) クイズゲーム BumperCars(未実装) バンパーカー(詳細は未実装) TypingDERBY(実装済み) タイピングゲーム